Çince, Japonca ve Korece’ nin yazılmasında da kullanılan simgesel grafikler veya logogramlardan oluÅŸur. Çince karakterler alfabeden farklı olarak ses belirtmek için kullanılmaz, bir tür resim yazısından türemiÅŸtir. Bu nedenle farklı dillerde deÄŸiÅŸik seslerle okunabilir; ancak anlam deÄŸiÅŸmez. Bu özelliÄŸi trafik iÅŸaretlerine benzetilebilir. Söz dizimi olarak Çinceden tamamen farklı dilleri konuÅŸan Japonlar ve Koreliler ise temel gramer kurallarını öğrendikten sonra Çince Budist yazmaları gibi belgeleri okuyabilmiÅŸlerdir. Bu yönüyle Çince karakterler UzakdoÄŸu’da kültürel alışveriÅŸin temel taşıdır. Çin’de 1956 yılından sonra sadeleÅŸtirilmiÅŸ karakterler kullanılmaya baÅŸlanmıştır. Buna karşılık Tayvan, Hong Kong ve Macau’ da halen geleneksel karakterler kullanılmaktadır.

Çin, günümüzde  her alanda kendini yenileme ve dünya çapında geliÅŸmelere imza atmaktadır. Bir millet, devlet ya da ülke varlığını en iyi kendi diliyle temsil edeceÄŸinden bu hedeflerini gerçekleÅŸtirirken Çin hükümeti Çin diline verdiÄŸi önemi arttırmakta ve yüzyıllar boyunca koruduÄŸu dilini ÅŸimdi uluslararası alanda kullanılacak bir iletiÅŸim dili haline getirmek istemektedir. Çin Devleti, Çin’ de eÄŸitim görecek öğrencilere ve hem de Çin kültürünü tanıtacak kendi vatandaÅŸlarına çok cazip burs imkânları sunmaktadır. GeliÅŸmenin eÄŸitimle temellendirilmesi gerektiÄŸi önemle vurgulanmaktadır. DiÄŸer ülkeler Çin’de olan geliÅŸmelere seyirci kalmamakta ve bu devin gücünden yararlanma ve onunla iÅŸ birliÄŸi yapma çabası içersindedir. Özellikle ticaret yollarını açmak amacıyla Çin diline verilen önem her geçen gün artmaktadır. Türkiye’de de Çince bilen eleman ihtiyacı da çok büyük oranda artmaktadır.